De vader, de zoon en de ezel

Vader en zoon liepen naast de ezel en kwamen langs een boer die op zijn land aan het werk was.

“Wat zijn jullie stom bezig ; heb je een ezel en ga je allebei ernaast lopen”

Vader zette zijn zoon op de ezel en ging er zelf naast lopen. “Moet je dat zien” zeiden een stel mannen die verderop aan het werk waren

“Laat die jongen zijn vader lopen en zit zelf lekker lui op de ezel”.

Is misschien ook zo, dacht de vader en zei tegen zijn zoon dat ze echt moesten ruilen.

En zo gingen ze verder: vader op de ezel en de jongen ernaast.

Wat 2 moeders die een stuk verder met wat kinderen langs de weg stonden zeiden kun je bijna raden:

“Laat die man zo’n jongen maar lopen en zit zelf lekker lui op de ezel”.

De vader werd vreselijk onzeker van al dat commentaar.

Dan samen maar op de ezel verder rijden, dacht hij.

“Moet je dat eens zien! Met zijn tweeën op zo’n klein ezeltje. Wat zijn dat een dierenbeulen”

De ezel strompelde ook echt onder de last van 2 personen op zijn rug.

Een oude wijze man had hun al die tijd gevolgd en ging even met de vader en zijn zoon naar een rustig plekje.

“Hier moeten jullie echt van leren. Want als je het iedereen naar de zin wil maken,

dan wordt je diep ongelukkig en dan maak je het uiteindelijk niemand naar de zin”