Systeemherstel

Het mooie van het werken met systeemherstel, vind ik althans, is de eenvoud.

Met systeemherstel heb ik geleerd om het lichaam als een pendel te gebruiken.

Zo kan je vragen stellen aan het lichaam.

Dit omzeilt het cognitieve brein. (het denken)

In deze wereld worden we veel uitgenodigd om te functioneren vanuit ons hoofd.

Het is daarom ook niet zo vreemd dat er zoveel mensen rondlopen met een burn-out of burn-out klachten.

Het hoofd wordt de hele dag door uitgedaagd.

We vergeten soms haast dat we nog een lichaam hebben.

En ons lichaam is zo ontzettend wijs!

Ons lichaam liegt namelijk niet.

Onze taal zit alleen al vol met onze lichaamswijsheid.

Een knoop in je maag hebben, een zucht van verlichting, je gal spuwen, iets op je schouders dragen, mijn hart maakt een sprongetje ...

Moet ik nog even doorgaan?

Maar terug naar het lichaam als een pendel.

Het lichaam reageert heel duidelijk op vragen.

Dit voelt soms onwennig, want we willen zo graag begrijpen hoe iets werkt of in elkaar zit.

Want wat droeg ik nou eigenlijk op mijn schouders en wat heb ik dan eigenlijk losgelaten?

We kunnen onszelf letterlijk gek denken met ons hoofd.

Maar haar lichaam was duidelijk.

Het is goed zo en je hoeft het niet te weten!

Daagt dit mij uit! Jazeker, mijn hoofd wil ook graag een antwoord en kunnen verklaren.

Maar wat als het op deze manier zoveel meer lichtheid en lucht geeft?

Wat als het vanzelf duidelijk wordt?

Wat als we niet zo hard hoeven te werken?

Hoe wordt het beter dan dit?